Αιδ. Ιωάννης Υφαντίδης (Αθήνα 1954)
Ποίμανση: 1995 – 2021
Γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Από το 1976 ως το 1979  έκανε σπουδές στις Η.Π.Α στο Reformed Bible College. Από το 1979 ως το  1981   συνέχισε τις σπουδές του στο Reformed Theological Seminary στο  Jackson Missisipi και το 1981 ως το 1982 στο Gordon Conwell Seminary.   Παράλληλα είχε κηρυκτική διακονία στην Ε.Ε.Ε της Βοστώνης. Από το  1982 έως το 1988 υπηρέτησε την Ε.Ε.Ε Βόλου. Χειροτονήθηκε το 1984.   Από το 1988 ως το 1994 διακόνησε την Ε.Ε.Ε Νίκαιας. Στις 8  Ιανουαρίου 1995 ανέλαβε τη διακονία στην Ε.Ε.Ε Κατερίνης. Είναι  συζευγμένος   με τη Μαίρη Αναστασιάδου και έχουν τέσσερις κόρες: τη Γαλήνη, την  Κλειώ, τη Φοίβη και τη Λυδία.


Αιδ. Νικόλαος Στεφανίδης (Ανθότοπος Κοζάνης 1953)
Ποίμανση: 1986 –   1995
Γεννήθηκε το 1953 στον Ανθότοπο Κοζάνης. Μετά τη  στρατιωτική του θητεία φοίτησε για 2 χρόνια στο Λονδίνο στο London  Theological Seminary.   Πήρε Bachelor από το Reformed Bible College του Michigan στις Η.Π.Α  και Master of Divinity από το Trinity University. Ενόσω βρισκόταν στην   Αγγλία και Αμερική διακονούσε σε ελληνικές ευαγγελικές  συναθροίσεις. Για 3 χρόνια στην Αμερική ήταν υπεύθυνος για ραδιοφωνικά  ευαγγελιστικά   προγράμματα. Το 1985 προσκλήθηκε στην Κατερίνη ως βοηθός ποιμένας  του αιδ. Αθανάσιου Ηλία για να παραμείνει από το Νοέμβριο του 1986 μόνος    ποιμένας της εκκλησίας ως τον Ιανουάριο του 1995. Από το 1995  εργάστηκε ως καθηγητής θεολογίας στη Βιβλική Σχολή στο Καστρί Αττικής.  Τώρα   προσφέρει τις υπηρεσίες του ανιδιοτελώς στη χριστιανική οργάνωση  “Χέρια Βοηθείας” που διακονεί μεταξύ προσφύγων.

δσφσδφ

Ο Αθανάσιος Ηλία γεννήθηκε στη Σάμο από ορθόδοξους  γονείς το 1921. Φοίτησε στη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξ/πόλεως  και   πήρε το πτυχίο του με άριστα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του  επιστράφηκε συνειδητά στον Χριστό μέσα στον κύκλο των Ευαγγελικών   της Θράκης. Από τότε αφιερώθηκε στην υπηρεσία του κηρύγματος του  Ευαγγελίου, καταρτίσθηκε για 3 χρόνια στο Θεολογικό Ίδρυμα της   Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας και μετεκπαιδεύθηκε στη θεολογική  σχολή του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου Σκωτίας, New College.   Διακόνησε για 2 χρόνια ως εργάτης του Ευαγγελίου της Ε.Ε.Ε Νιγρίτας  και έπειτα χειροτονήθηκε. Τον Μάιο 1954 δέχθηκε την πρόσκληση   της Ε.Ε.Ε. Κατερίνης και ανέλαβε την διακονία του βοηθού ποιμένα.  Υπήρξε διευθυντής του Β.Ι.Κ και του Κυριακού Σχολείου. Με ζήλο   υπηρέτησε επίσης ως υπεύθυνος του Ομίλου Νέων “Ξαστεριά”. Το 1962  αντικατέστησε τον ποιμένα της Ε.Ε.Ε Κατερίνης Άργο Ζωδιάτη -αφού   δεν του επιτρεπόταν η είσοδος στη χώρα- και το 1970 εγκαταστάθηκε  ως ποιμένας της Εκκλησίας. Το 1986 συνταξιοδοτήθηκε από την Ε.Ε.Ε   Κατερίνης και από την άνοιξη του 1987 υπηρέτησε για 2 χρόνια την  Ε.Ε.Ε Κέρκυρας. Ήταν συζευγμένος με την Μαρία Τσιανικλίδου με την   οποία απέκτησε δύο παιδιά τον Σαμουήλ και τη Ναυσικά. Το 1991  πέθανε στις Η.Π.Α και ετάφη στην Κατερίνη.

Αιδ. Απόστολος Μπλιάτης (Νιγρίτα Σερρών 1931)
Ποίμανση: 1961 –   1976
Γεννήθηκε το 1931 στη Νιγρίτα Σερρών σε ορθόδοξη  οικογένεια. Φοίτησε στην Παιδαγωγική Θεσσαλονίκης. Για τέσσερα χρόνια  φοίτησε στο Θεολογικό   ίδρυμα της Συνόδου της Ε.Ε.Ε, δύο στην Κατερίνη υπό τον Άργο  Ζωδιάτη, ένα στην Αθήνα υπό τον Μιχαήλ Κυριακάκη και τον Γεώργιο  Χατζηαντωνίου και ένα   στην Αλεξ/πολη υπό τον Φιλόθεο Ζήκα. Υπηρέτησε διάφορες εκκλησίες  και κατασκηνώσεις. Από το 1957 έως το 1961 φοίτησε στο London Bible  College και στο London   University. Τον Ιούλιο του 1961 προσκλήθηκε ως δεύτερος βοηθός  ποιμένα του αιδ. Άργου Ζωδιάτη στην Ε.Ε.Ε Κατερίνης μαζί με τον αιδ.  Αθανάσιο Ηλία.   Υπήρξε διευθυντής του Β.Ι.Κ, πρόεδρος της επιτροπής του  Ορφανοτροφείου και υπεύθυνος του Κυριακού Σχολείου. Επίσης υπηρέτησε  μαζί με τη σύζυγό του   Άννα στο έργο της Κατασκήνωσης της Λεπτοκαρυάς για 20 χρόνια.  Παρέμεινε στην εκκλησία της Κατερίνης ως τον Αύγουστο του 1976. Από το  1976 έως το 1988 υπήρξε   περιοδεύων ποιμένας της Τοπικής Συνόδου Βορείου Ελλάδος,  πνευματικός υπεύθυνος της κλινικής “Άγιος Λουκάς” και για 8 χρόνια  διευθυντής της Χριστιανικής   Κίνησης Αγάπης. Από τον Απρίλιο του 1988 προσκλήθηκε ως ποιμένας  στη Β’ Ε.Ε.Ε Αθηνών. Διετέλεσε επί 20 χρόνια (1977 – 1997) Γενικός  Γραμματέας του   Πανελλήνιου Ευαγγελικού Συνδέσμου. Με την γυναίκα του Άννα έχουν  τρία παιδιά τη Χρύσα, τον Παύλο, και τη Θάλεια.

Αιδ. Άργος Ζωδιάτης (Κύπρος 1916 – Βοστώνη 1979)
Ποίμανση: 1946 –   1962
Ο Άργος Ζωδιάτης γεννήθηκε το 1916 στην Κύπρο. Σε ηλικία  13 ετών είχε μια εμπειρία συνειδητής επιστροφής στον Χριστό στην  Αίγυπτο εξ   αφορμής του κηρύγματος του ευαγγελιστή Αγιάνογλου, τον οποίο είχε  σταλεί μαζί με άλλα παιδιά για να λιθοβολήσει. Σπούδασε στο Αμερικανικό   Πανεπιστήμιο του Καΐρου, στη Βιβλική Σχολή της Δαμασκού στη Συρία  και έκανε Master of Arts στο Northwestern στο Πανεπιστήμιο του Chicago   και Ph.D στο Andover Newton Seminary στη Βοστώνη. Ο Άργος Ζωδιάτης  διεξήγε ποιμαντορικό και ευαγγελιστικό έργο στην Κύπρο και την Αίγυπτο.   Δεινός ιεροκήρυκας, χαρισματικός ηγέτης και οραματιστής συνετέλεσε  στην άψογη οργάνωση και πνευματική αναζωογόνηση του συνόλου της  Ευαγγελικής   Κοινότητας Κατερίνης. Ο ίδιος αποτέλεσε αντικείμενο διωγμού και  τελικά του απαγορεύθηκε η είσοδος στη χώρα το 1963. Παρέμεινε στην  Αγγλία όπου   και διακόνησε σε μια εκκλησία στην περιοχή του Μπέρμιγχαμ ενώ  παράλληλα άρχισε ραδιοφωνικές εκπομπές στην ελληνική γλώσσα από το  χριστιανικό   ραδιοφωνικό σταθμό TWR του Μόντε Κάρλο. Από το 1969 ανέλαβε την  ποίμανση της Ε.Ε.Ε Βοστώνης. Ο Άργος Ζωδιάτης με τη σύζυγό του Βικτώρια  Τεκτονίδου   είχαν τέσσερα παιδιά την Ευνίκη, τον Φαίδωνα, τη Ρέα και τον  Αναστάσιο. Ο Άργος Ζωδιάτης απεβίωσε στις Η.Π.Α το 1979.

Αιδ. Σταύρος Λαζαρίδης (Κοτύωρα 1896 – Ν. Υόρκη 1972)
Ποίμανση: 1928 – 1946
Ο Σταύρος Λαζαρίδης γεννήθηκε το 1896 στα Κοτύωρα του  Πόντου. Ήταν απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών  και της   Αμερικάνικης Θεολογικής Σχολής του Φαλήρου. Το 1928 προσκλήθηκε  επίσημα ως ποιμένας της Ε.Ε.Ε Κατερίνης. Το 1935 μετέβη στο Σαν  Φρανσίσκο   των Η.Π.Α όπου συμπλήρωσε για ένα ακόμη έτος τις σπουδές του στη  θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου του Berkley. Επί κατοχής φυλακίστηκε   από τους Γερμανούς μαζί με άλλους από τον Συνοικισμο για σύντομο  χρονικό διάστημα στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη. Ήταν   παντρεμένος με την Άννα Αργυροπούλου και είχε τέσσερις κόρες, τη  Σοφία, τη Νίνα, τη Ζωή και τη Φρόσω. Το 1946 μετανάστευσε οικογενειακώς   στην Αμερική και ανέλαβε την ποιμαντορία της Ε.Ε.Ε Νέας Υόρκης.  Απεβίωσε στις 27-1-1972 στις Η.Π.Α.